Het idee van een groot motorschip vlak voor me of rotspunten vlak onder me was allerminst geruststellend. Dat motorschip was nergens te bekennen en hoewel we weer het noord amerikaans continentaal plat aan het opvaren zijn was de dieptemeter nog aan het zoeken naar een echo. misschien opstromend water vanuit een diepe onderstroom? Nee, de waterthermometer staat onveranderd op 14.4 graden.
Na enige moment koortsachtig rondkijken begrijp ik het. Een kudde walvissen (grote zoogdieren leven in kuddes toch?) is zojuist op honderd meter voor de boot opgedoken. Een voor een blazen ze een fontein en steken ze hun vin boven de waterspiegel uit om daarna gracieus weer onder water te verdwijnen. Het zijn er drie of vier. Hun koers is net iets zuidelijker en ze varen ongeveer een knoop langzamer dan wij. We lopen ze op een paar honderd meter voorbij terwijl ze onverstoorbaar hun weg vervolgen. Grote beesten, zeker zo groot als de spirit.
Nogal een verschil met de 8 dolfijnen gistermiddag die hun uiterste best deden ons te vermaken. Naast de boeg zwemmen, op de kop aankomen zwemmen, terugzakken en dan op hoge snelheid voorbij stuiven, springen; kortom de hele trukendoos ging open!
De wind is trouwens ook wat aangetrokken. De afgelopen dagen waren wat luw, maar nu lopen we weer met 6 a 7 knopen in de juiste richting,
Tijd voor een zeilwissel nu, tot later!
Douwe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten