woensdag 10 juli 2013

alle hens aan dek

na een paar goede uren slaap neem ik het roer weer over van Richard. De wind is matig uit het zuidwesten, we varen weer met de symmetrische spinaker om zo diep mogelijk te kunnen, dwz zover mogelijk noord terwijl we over bakboord liggen. Hoewel het diep in de nacht is vliegen er vogels rond de boot, ze kwetteren en ik weet niet of ik het als een vrolijke groet of een chagrijnig gemopper moet horen. Het is nog steeds mistig dus het zeil is niet goed te zien. Zonder licht aan zie je enkel het silhouet, met hoofdlicht aan zie je enkel mist. Dan maar op basis van de vorm van het silhouet van zeil de trim doen. Niet makkelijk maar na een kwartier ofzo heb ik het aardig onder de knie. De windrichting veranderd steeds met een graad of tien dus blijft bezig. Als het een tijdje stabiel is begin ik flitsen te zien. Eerst denk ik aan onweer, maar in de mist kan ik niet opmaken in welke richting het is. Dan bedenk ik me dat de flitsen waarschijnlijk komen van vermoeidheid, het ritme is misschien nog niet helemaal ingesleten. De wind valt af en toe weg, het zeil hang soms tien minuten slap voor de boot. Soms is er een paar minuten wind en lopen we weer 5 knopen. De vogels lijken de mast of het zeil aan te vallen, of proberen ze er op te landen? Plotseling crasht er een naast me in de kuip. Oeps, de bakstag over het hoofd gezien. Hij blijft even versuft liggen en ik pak hem op. Hij lijkt uitgeput en vind het prima om in mijn warme zeilhandschoenen te zitten. Als ik van een paar lijnen een nest heb gerold om hem even in te zetten springt hij terug in mijn handen. Het is een zwart vogeltje ter grote van een spreeuw. een soort zwaluw met flippers aan. en een snavel met een haak erop. Nadat hij even goed rond heeft gekeken begint er weer wat leven in te komen. Ik probeer hem wat water uit de bidon te geven, maar hij stapt er vrolijk doorheen. Plotseling loopt hij naar achter en springt van de spiegel af het water in.
De wind steekt weer op, en ook de flitsen worden sterker. Tijdens een korte windstilte hoor ik het in de verte rommelen. Toch onweer dus.
Ik overweeg om Richard uit z'n bed te halen zodat hij klaar is om te helpen met het binnenhalen van het zeil mocht het onverhoopt losbarsten. Even later is de wind weer weg, en ook de flitsen verdwijnen. De vogels worden stil, ze hebben de SPIRIT niet langer nodig als noodvliegdekschip. Inmiddels heeft mijn shift vier uur geduurd. De mist is minder en het lijkt weer licht te worden aan de horizon. Tijd om het roer weer over te dragen aan Richard.

08.00 UTC
42 00.72 N
64 14.08 W
SOG 3.4 knopen
COG 078 deg true
TWS 7.2 knopen
TWD 255 deg true

Geen opmerkingen:

Een reactie posten