Nou waren we eerder op de avond al tot de conclusie gekomen dat we voldoende water hebben, maar het is goed om te weten dat Richard 's nachts nog aan plan B werkt.
Vrijdag hadden we een stevige wind nadat de windstilte was verdwenen. Wind uit het zuid-zuidwesten die ons goed in de juiste richting hielp. Aan het eind van de dag en in de loop van de nacht zou de wind gaan ruimen en iets afnemen. Met vol tuig en goede moed gingen we de nacht in. In plaats van ruimen werd het krimpen waardoor we een steeds scherpere koers moesten varen.Ook hebben we de kleinere genuas boven dek gehaald en het grootzeil gereefd. De nacht was steeds ruiger, maar met plezier heb ik met de hand door de golven en de regen gestuurd. Er kwam nog een vrachtschip langs, we zien er een a twee per dag.
Voor de niet-zeilers: Ruimen van de wind betekend dat de richting windrichting veranderd met de klok mee. als hij eerst uit het zuiden waait, dan ruimt hij dus naar het zuidwesten. In dit geval kromp de wind naar het zuidoosten zodat we schuin tegen de wind in moesten varen om naar het oosten te komen. Dat heet "aan de wind" varen. Recht tegen de wind in lukt niet, maar als je je best doet kun je ongeveer onder een hoek van 50 graden tegen de wind in komen. Dat heet scherp aan de wind varen.
Zaterdag zijn we onder invloed van de krimpende wind steeds verder noordelijk van onze geplande route gedwongen. Het lage drukgebied dat ten noorden van ons langs zou trekken bleek zuidelijker te bewegen. Het gevolg was dat we scherp aan de wind tegen steeds hogere er rommeligere golven in moesten varen, terwijl de wind met 50 km/u over het dek blies. De golven zijn soms erg steil en sommige hebben een verticale achterkant waar de boot letterlijk afvalt. Je hebt dan naast 4000 meter water ook nog een meter lucht onder de boot. Die 4000 meter water daar merk je niks van, maar de klap die het geeft wanneer de meter lucht naar nul is teruggebracht gaat door merg en been. De schade aan de boot is nihil, maar ik heb grote een bult op mijn hoofd en de fles olijfolie heeft zich op de kop en zonder dop in het kruidenbakje gelanceerd.
Uiteindelijk zijn we veel te laat overstag gegaan om terug naar het zuiden te komen. Eerst kwamen we door extreme regenbuien, het hoosde zoals je het zelden ziet. toen de regen verdween en de nacht begon werd de wind iets rustiger. de golven waren nog steeds steil waardoor slapen bijna onmogelijk was. Diep in de nacht bereikten we het centrum van het lage drukgebied, het oog van de storm. Deze windstilte kwam in slechts minuten opzetten. We hebben ruim twee uur liggen dobberen en daardoor allebei wat slaap kunnen inhalen.
Zondagochtend was er weer wind, weer uit oostelijke richting. De bewolking verdween en de golven verloren hun hoekige vormen. Er was zon! Tijd om de olijfolie uit de kruiden te filtreren en het schip een grondige inspectie en schoonmaakbeurt te geven. Ondertussen voeren we weer scherp aan de wind en ging het zuidoostwaarts. Naarmate we zuidelijker kwamen kromp de wind verder zodat we konden bijdraaien richting Lizard point. We zitten nu zuidelijk van de grootcirkel tussen St Johns en Lizard. De afstand tot Lizard is nog 800 mijl, en voor wie de voorspellingen nog geloofd, we kunnen er in een rechte lijn naartoe varen. De wind is inmiddels gekrompen naar noordwest, ideaal om mijlen te maken deze nacht.
Groeten,
Douwe
Geen opmerkingen:
Een reactie posten