Tweede Nutella dag van deze race!

Peter van Lieshout, oud kamergenoot bij Corus, nee, mijn eerste kamergenoot bij Corus met wie ik altijd veel pret gehad heb heeft eens de volgende wijze woorden tegen me gezegd: dat je pijn hebt, daar kun je niks aan kan doen, maar of je er sjagerijnig van wordt, dat heb jezelf in de hand (hij zal dat destijds ook wel uit zelfbehoud geroepen hebben vrees ik:-) ik had toen last van mijn rug). Een waarheid als een koe waar ik met regelmaat aan denk de laatste dagen. Mijn armen hebben momenteel één favoriete stand: en dat is recht naar benden, alle andere beweging vergt inspanning en pijn. Jammer dat ik nu zo getreiterd wordt door mijn lijf, hoop dat deze rustige dag een beetje gaat helpen. Blij met dosis Paracetamol aan boord. Vannacht wel lekker geslapen. Leuk trouwens dat je er was op de borrel Peter, met je mooie meissies.

Vannacht heerlijk gevaren, prachtig lopend windje de goede kant op. Nu is de wind helemaal op, geen zuchtje meer, deining valt gelukkig erg mee, het is redelijk rustig. Het begint hier goed koud te worden, vanmorgen een graad of 7 in de boot, ben erg blij met mijn kachel en diesel om hem te stoken, het Eberspachertje blaast er lustig op los, geweldig ding. Ik heb de hele nacht al drie vissers om me heen, Amerikaanse vissers:-) De eerste tekenen van het beloofde land. Ik voel me wel één met die vissers, zij draaien rondjes om de vis en ik om de wind.

Gistermiddag heb ik ritueel de depressie van me afgewassen. Van mezelf en van de boot. Afgezien van een luchtvochtigheid van 80% is ie weer gortdroog en ik hoef ook niet meer weg te rennen voor mijn eigen luchten.

Vandaag maar eens een brood bakken (moet die Nutella toch ergens opsmeren, ik zie ze thuis al smullen, en Femke poetsen,....) en voor twee dagen koken, als het goed is hebben we rond etenstijd een bakstag windje van 20 knopen te pakken, gennaker erop en gaaaan! Kan het bootje weer even laten zien waar ze goed in is:-)